Słownik

Akadama – Specjalistyczne japońskie podłoże do bonsai.
Bon-kei – Kompozycja krajobrazu stworzona na tacy przy użyciu skał, roślin i figurek.
Bunjing – Styl literacki.
Chokkan – Styl wyprostowany regularny.
Fuki-nagashi – Styl ukształtowany przez wiatr.
Han-kengai – Styl półkaskadowy.
Hokidachi -Styl miotlasty.
Ichi-no-eda -Pierwszy główny konar.
Ikada-buki -Styl tratwy.
Jin -Sztucznie okorowane i wybielone gałęzie lub wierzchołki drzew.
Kabudachi -Drzewko o wielu pniach.
Karame-miki -Forma zrośniętych pni.
Kengai -Styl kaskadowy.
Keshitsuba-bonsai -Bonsai koniuszek palca -7,5cm.
Korabuki -Styl pancerz żółwia.
Mae-no-eda -Przedni konar.
Mame-bonsai -Bonsai miniaturowe -7,5- 15cm.
Miki -Pień drzewa.
Misho-mono -Bonsai prowadzone od siewki.
Mayohgi -Styl wyprostowany nieregularny.
Nebari -Podstawa pnia.
Netsuranari -Styl pełzający.
Sabamiki -Technika polegająca na usunięciu niektórych fragmentów pnia i tworzeniu w ten sposób dziupli lub pęknięć.
Sankan -Forma o trzech pniach.
Sai-kei -Naturalne krajobrazy stworzone przy użyciu skał i różnych roślin, ale bez figurek.
Shakan -Styl pochylony
Shari -Obdarta i uwidoczniona część martwego elementu pnia.
Shidare-zukuri -Forma płacząca.
Shin -Czubek drzewa.
Shohin (Ko-mono-bonsai) -Bonsai małe -15- 30cm.
Sokan -Styl dwupienny.
Suiban -Płytka taca bez otworów drenażowych do eksponowania na niej suiseki lub saikei.
Suiseki -Skały lub kamienie, które swym wyglądem przypominają lub symbolizują (góry, domy, zwierzęta etc.).
Tanuki -Metoda dokładania do bonsai innych martwych części drzewa.
Ushiro-eda -Tylny konar.
Wakagi -Młode drzewo nadające się na bonsai.
Yamadori -Drzewo pozyskane z natury.
Yose-ue -Styl leśny.

Aka-ezo-matsu: świerk sachaliński.
Aka-matsu: sosna gęstokwiatowa.
Aka-nire: wiąz drobnolistny.
Ara-kawasho: drzewo z chropowatą korą.
Ara-ki: świeżo wykopane drzewo.
Aseba :piersi japoński.
Ashiraigi: drzewa znajdujące się w tle nasadzenia grupowego.

Bankan: forma drzewa. Pień z wieloma krzywiznami.
Beni-shitan: irga pozioma.
Boke: pigwowiec chiński.
Bonju: ogrodowe drzewo stylizowane na bonsai wysokości powyżej 100 cm.
Buna: buk.

Chisha-no-ki: carmona, ehretia.
Chojuba: pigwowiec japoński.
Chokkon: korzeń palowy.

Daiki: roślina macierzysta.
Dangai-jeppeki-ishi: Pionowa skała wyrażająca górskie urwisko.

Eda: gałąź.
Eda-nuki: usuwanie gałęzi.
Eda-uchi: efekt harmonijnego ułożenia gałęzi.
Eda-zashi: podcinanie gałązek.
Enoki: wiązowiec chiński.
Ezo-no-ko-ringo: jabłoń kwiecista.

Fuji: glicynia:
Furin-tsutsuji: enkiant dzwonkowaty.

Gaju-maru: ficus microcarpa.
Ginba-sugi: cedr atlaski.
Ginnan: miłorząb dwuklapowy.
Gohon-yose: nasadzenie grupowe składające się z pięciu drzew.
Goro-tsuchi: gruba frakcja ziemi znajdująca się na samym spodzie naczynia. Drenaż
Goyo-matsu: sosna drobnokwiatowa.
Gumi: oliwnik.
Guwa: morwa.
Gyoryu: tamaryszek.

Hachi-age: przesadzanie.
Ha-gari: defoliacja, usuwanie liści.
Hagomaru-matsu: cypryśnik błotny.
Hai-byakushin: jałowiec rozesłany.
Hai-matsu: sosna karłowa.
Hai-shimpaku: jałowiec łuskowy.
Hako-yanagi: topola.
Ha-mizu: zraszanie roślin wodą.
Hanagokoro: nawóz organiczny.
Hanoki: olsza.
Harigane: drut.
Harigane-kake: drutowanie drzewa.
Hari-shimpaku: jałowiec chiński.
Hashibami: leszczyna.
Hauchiwa-kaede: klon japoński.
Hige-ne: korzenie włosowate.
Hime-gurumi: orzech.
Hinoki: cyprysik tepołuskowy.
Hiragi: ostrokrzew.
Hi-to: migdałowiec trójklapowy.
Honbachi-age: przesadzenie drzewka do pojemnika wysokiej klasy na czas wystawy.

Ibara: róża.
Ibota: ligustr.
Ibota-noki: ligustr tępolistny.
Ibuki: jałowiec chiński.
Ishi-seki: bonsai posadzone na skale.
Iwashide: grab.
Iwato: skała.

Ji-dai: wiek bonsai.
Jikka: stożkowy kształt.
Ju-sei: wzrost drzewa.

Kabu-wake: rozdzielanie korzeni.
Kaede: klon burgera.
Kaido: jabłoń.
Kanju: drzewo liściaste.
Kan-sui: podlewanie.
Kanuma: specjalistyczne japońskie podłoże do bonsai stosowane do azali i rododendronów.
Karakogi-kaede: klon tatarski.
Kara-matsu: modrzew japoński.
Karikomi: przycinanie gałązek i korzeni.
Karusu: kalus.
Kashi: dąb.
Kei-sei-sou: kambium.
Keto-tsuchi:torf.
Keyaki: brzostownica, zelkowa.
Kobushi: magnolia.
Ko-cho-boku. Drzewo tysiąca gwiazd (serissa).
Kusamono. Akcent.
Kyohon-yose: nasadzenie grupowe składające się z dziewięciu drzew.

Lailakku: lilak pospolity.
Matsu: sosna.
Mei-Boku. bardzo stare i eleganckie bonsai.
Mi-mono; drzewo owocowe.
Mi-Sho-Mono; bonsai prowadzone od siewki.
Mizu-goe: nawóz płynny.
Mizusui: linia życia ( lifeline ).
Momiji: klon palmowy.

Nanahon-yose: lasek z siedmiu drzew.
Natsu-subaki: Stewartia.
Ne-buse: przycinanie korzeni
Nire-keyaki: wiąz chiński.
Noborazu: berberys.

Obai: jaśmin nagokwiatowy.
Oitayameigeshi: klon shirasawy.
Oki-geo: sproszkowany nawóz.
Omote: Strona frontowa drzewka.
Otoshi-eda: obniżanie gałęzi.
Oyaki: drzewo rodzicielskie nadające się do techniki odkładów powietrznych.

Penjing; krajobraz chiński.

Rengyo: forsycja zwisła.

Samon-yose: nasadzenie składające się z trzech drzew.
Sashi-ho: redukcja ,cięcie.
Sashi-ki: rozkrzewianie poprzez cięcie.
Satsuki: azalia.
Sawara: cyprysik groszkowy.
Sei-shi: uprawa bonsai.
Sentei: nadawanie kształtu i przycinanie bonsai.
Shohaku: drzewa iglaste.
Sonare: jałowiec Sabiński.
Sugi: kryptomeria japońska.

Tachi-agari; rejon pnia ( od podstawy do pierwszego konaru ).
Tama-hi: organiczny nawóz w kulkach.
Tan-gei; narzędzia do bonsai.
Teki-shin: usuwanie pędów.
Tokoname: japońskie miasto słynące z produkcji wysokiej klasy donic do bonsai.
Toriki-mono: bonsai uzyskane dzięki odkładom powietrznym.
Tsuchi: ziemia.
Tsugiho: pęd.

Ue-tsuchi: ziemia do bonsai.
Uke: korona drzewa.
Ura: tylna strona bonsai.
Uwa-ne: korzenie znajdujące się na powierzchni podłoża.

Wakagi: młode drzewo nadające się na bonsai.

Yama-dori-mono: bonsai uzyskane dzięki wykopaniu drzewa z natury.
Yama-sakura: wiśnia ptasia, dzika czereśnia.
Yamato-rengyo: forsycja.

Zakuro: granat właściwy.